0.8 میلی متر - 1250 میلی متر لوله فولادی کربن گرد AiSi bs ASTM EN GB DIN JIS استاندارد

خواص و ترکیب لوله و لوله فولادی کربنی:

با افزایش محتوای کربن، فولاد این توانایی را دارد که از طریق عملیات حرارتی سخت‌تر و قوی‌تر شود، اما این باعث می‌شود انعطاف‌پذیری کمتری داشته باشد.در فولادهای کربنی، محتوای کربن بیشتر، جوش پذیری را کاهش می دهد و نقطه ذوب را کاهش می دهد.
فولاد معمولاً زمانی فولاد کربنی در نظر گرفته می شود که برای هیچ عنصر آلیاژی (مثلاً آلومینیوم، کروم، نیکل، مولیبدن، وانادیم و غیره) یا هر عنصر دیگری که برای به دست آوردن اثر آلیاژی مورد نظر اضافه شده باشد، حداقل مقدار مشخصی مشخص نشده باشد.منگنز از 1.65% تجاوز نمی کند، حداقل تعیین شده برای مس کمتر از 0.40% یا بیشتر از 0.60% و سیلیکون از 0.60% تجاوز نمی کند.

سطوح کربن به شرح زیر تقسیم می شود:

• کربن کم = 0.06٪ تا .25٪ محتوای کربن (فولاد ملایم)
• کربن متوسط ​​= 25/0 تا 55/0 درصد کربن (فولاد متوسط)
• کربن بالا = >.55٪ تا 1.00٪ محتوای کربن (فولاد سخت)

گریدهای کربن در سری های درجه زیر موجود است:

• 10XX = فولاد کربنی بدون گوگرد، با حداکثر منگنز 1.00٪ (به عنوان مثال 1018، 1045 و 1050).
• 11XX = فولاد کربنی مجدد سولفره شده (به عنوان مثال 1117، 1141 و 1144).
• 12XX = فولاد کربنی فسفری شده و مجدد سولفره شده (به عنوان مثال 12L14 و 1215)

دو عدد دوم در نام‌گذاری‌های AISI-SAE نشان‌دهنده میزان تقریبی کربن برای فولاد است (به عنوان مثال، در سال 1018 محدوده کربن 0.15٪ تا 0.20٪ است؛ 0.18٪ [نمایش داده شده به عنوان "18"] محتوای تقریبی کربن است) .